Nuri Bilge CEYLAN, bütün filmlerinde etik meselesine odaklanır fakat filmlerinde etik değerden bahsetmez. O, çekmiş olduğu filmlerinin senaryosunu kaleme alırken değerin olmadığı bir dünya bize nasıl bir hayat sunar gerçeğinden hareket eder. Bu filmde bunu iki şey üzerinden yapıyor: İlk olarak otomobil farları üzerinden görsel denetimimizi eline alıyor. Çünkü karanlık bütün varlıkları eşitliyor. İkinci olarak, oda hiyerarşisi üzerinden bir iktidar çözümlemesi yaparak bize yaşamsal düzlemde bir rol göstermeye çalışıyor. Hayat, ast-üst ilişkisini temel alan bir hiyerarşi üzerine kuruludur. Filmde bunu otomobilde giderken arkadaki komiserle polis arasındaki cereyan eden manda yoğurdu sohbetinden hareketle açıklıyor.
CEYLAN, diğer filmlerinde olduğu gibi bu filmde de etik üzerinde duruyor. Değerden yoksun bir etiğin nihilist bir etiğe dönüşeceğine işaret ederek bizlere değerin olmadığı nihilist bir dünyanın kapılarını açıyor ve mutlak bir etik değere sahip olmamız gerektiğini söylüyor.
PULCU’nun önemle üzerinde durduğu sahnelerden biri de otopsi sahnesiydi. Doktor Cemal ilk etapta, kentli biri olarak, bütün olup bitenlerin dışında bir anlamda idealist bir mantıkla polis memurlarının ve otopsi teknisyenlerinin söylemlerine kulak asmadan olayı aydınlatmak için işini meslek etiğine uygun bir şekilde yapmaya çalışırken yüzüne bir damla kanın sıçramasıyla nasıl kanlı oyunun bir parçası haline geldiğinin altını çizdi. Doktor, sekretere, otopsi sonucunu daktilo ettirirken, maktulün ciğerlerinden çıkan toprağa aldırış etmeyerek gerçek ölüm nedenini gizlemeye, artık bir şeyleri açıklığa kavuşturmaya değil örtmeye başlayarak nasıl iktidar oyununa dâhil olduğuna işaret etti.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder